Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Borç bulup gitti,ABD’nin seyyar oyuncakçısı oldu
Ayhan Yüce, 11 yıl önce 5 bin dolar borç bulup gittiği ABD’de 18 milyon dolar ciro yapan bir oyuncak işinin sahibi oldu
Türk girişimci Ayhan Yüce (36), 1998’de 5 bin dolar borç bulup gittiği ABD’nin en büyük seyyar oyuncakçılarından biri oldu.
Yüce, ABD’nin birçok eyaletinde, alışveriş merkezlerinin ortasında ‘kiosk’ adı verilen seyyar dükkânlarda oyuncak satıyor. 100 civarında kiosk işleten Yüce’nin adı, kısa süre önce de ABD’nin ünlü finans gazetesi Wall Street Journal’ın kioskları konu alan bir makalesinde gündeme geldi. Geçen yıl oyuncak işinde 18 milyon dolar ciro yapan Yüce, 1998’de başlayan ABD macerasını şöyle anlatıyor:
Küpte balıkla başladı
“İstanbul Üniversitesi’nde gazetecilik eğitimi aldım. Üniversitede okurken işportacılık da yaptım. Fatih’te çorap sattım. Mezun olduktan sonra 1998’de ABD’de yüksek lisans yapmak istedim. 5 bin dolar borç bulup yola çıktım. İki arkadaşımın yaşadığı Teksas’ın Houston şehrine gittim. Gelir için sermayesi düşük bir iş bakıyordum. Bir alışveriş merkezinin ortasında, seyyar dükkânları, yani kioskları fark ettim.
Birkaçından yer istedim. ‘İlginç proje bul, öyle gel’ dediler. Çok yer gezdim. Bir yerde küp içinde canlı balık satıldığını gördüm. Hoşuma gitti. Satan adama sordum, malı nereden aldığını bir türlü söylemedi.
Gazeteci kılığına girdi
Ertesi gün gazeteci gibi, fotoğraf makinesiyle adama gittim. ‘Röportaj için geldim’ dedim. Heyecanlandı, beni hatırlamadı. Ne merak ettiysem, sordum öğrendim. Cebimde 1600 dolarım kalmıştı. Bir alışveriş merkezine balık projemi anlattım. Kiosk için 800 dolar kira istediler. Param az. Mal almam lazım. ‘15 günlük kirayı vereyim’ dedim, kabul ettiler. Kiosku açtım. İşler çok iyi gitti. Bir hafta sonra ikinci kiosku kurdum.
1999 sonu 3 kioskum vardı. Bir sonraki adım, incik boncuk satmak oldu. 2001’de ise oyuncağı ekledik. 2002’de 30 kioskum olmuştu. Değişik noktalarda değişik ürünler deniyordum. Hangisi tutarsa onunla devam ediyordum. Birden, bir ürün ‘hit’ oldu. Bu, uzaktan kumandalı mini bir arabaydı.
Araba çok satmaya başlamıştı ki, 2002 yılbaşı öncesi ABD’de ciddi bir grev oldu. Ülkeye konteyner girmiyordu. Atladım, Çin’e gittim. Malları uçakla getirttim. Ne getirdiysem yok sattı. Arabayı 5 dolara getirip 20 dolara verdik. Kaç tane sattığımızı hatırlamıyorum bile. Kırılma noktamız bu oldu.
Sonra tamamen oyuncağa yatırıma başladım. Ertesi yıl takla atan bir araba getirdik. O da çok sattı. 2004’te Kalifoniya’dan Virginia’ya kadar 80’in üzerinde yerimiz vardı.
Vize sorunu batırıyordu
2005’te Türkiye’ye gelince bir vize problemi yaşadım. Konsolosluk türlü nedenlerle 8 ay oyaladı. ABD’ye gidemedim. Kardeşim işin başındaydı ama yüzde 70 küçüldük. 2006’da vize çıktı ama biraz küstüm. 600 bin dolar kaybım olmuştu. İşi küçük tuttum.
2007’de hevesim tekrar geldi. Çünkü Noel öncesi getirdiğim oyuncak helikopterler çok tuttu. İşler açıldı. Kardeşimi Çin’e gönderdim ve orada bir şirket kurduk. Çin’de hem kendimize hem de dünyaya satmak için oyuncak ürettiriyoruz. Perakende, toptan ve ithalat dahil ciromuz 18 milyon dolar civarı. 2008’de kiosk sayımız 86’ya çıktı. Bu yıl da 100’ü geçiyoruz.”
ABD’li sallıyor, Türk çalışan arıyor
Kiosklarda iyi satış için iyi eleman çalıştırmak gerektiğini belirten Ayhan Yüce, “ABD’de bu işi yapabilecek en becerikli iki millet İsrailliler ve Türkler. Oyuncakta ABD’de bir numaralı firmayız. İsrailliler de kozmetikte çok iyi.
Amerikalı çalışanlarla sorunumuz var. Bu işte hareketli ve güleryüzlü olmak lazım. ABD’li gençler ise sallıyor, oturup kitap okuyor. O yüzden Türkiye’den sezonluk eleman bakıyoruz” diyor.
|
|
|
|
|
|
|
Bugün 15 ziyaretçi (21 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|